เคยไต่คันแทนา หาปู หาปลากลางท่ง
เขียดอีโม้เต้นโด่ง โดดน้ำยังงมเอาได้
แต่มาเดินตามฝัน อยู่กลางเส้นทางเมืองใหญ่
ฝันจั๊กลี้อยู่ไส ไส ไส หาจังได๋ กะยังบ่พ้อ
จากเคยทำนาข้าว เข้ามาซอกทำนาเงิน
รบกับความขาดเขิน เหนื่อยเกินก็ยังบ่ท้อ
รบกับคนนี่ติ๊ บ่จบบ่สิ้นแท้หนอ
ท่องแค่คำว่า รอ รอ รอ บอกกับใจยามมีน้ำตา
มงกุฎนางงาม เพิ่นสวมบนศีรษะ
มงกุฎดอกหญ้า สิสวมใจของเรา
ทนเอาเด้อกะละแม่นยามท้อ
ทนล่ะเนาะคือยี่ห้อหมู่เฮา
ความเจ็บความเหงา บ่ต้องไปหัวซา
คงสิมีกะละแม่นมื้อนั่น
มื้อสวรรค์กะละยอมเมตตา
ยอมให้หัวใจแรงกล้า มอบมงกุฎดอกหญ้า
มาสวมหัวใจ ให้คนบ้านเฮา
มงกุฎนางงาม เพิ่นสวมบนศีรษะ
มงกุฎดอกหญ้า สิสวมใจของเรา
ทนเอาเด้อกะละแม่นยามท้อ
ทนล่ะเนาะคือยี่ห้อหมู่เฮา
ความเจ็บความเหงา บ่ต้องไปหัวซา
คงสิมีกะละแม่นมื้อนั่น
มื้อสวรรค์กะละยอมเมตตา
ยอมให้หัวใจแรงกล้า มอบมงกุฎดอกหญ้า
มาสวมหัวใจ
ทนเอาเด้อกะละแม่นยามท้อ
ทนล่ะเนาะคือยี่ห้อหมู่เฮา
ความเจ็บความเหงา บ่ต้องไปหัวซา
คงสิมีกะละแม่นมื้อนั่น
มื้อสวรรค์กะละยอมเมตตา
ยอมให้หัวใจแรงกล้า มอบมงกุฎดอกหญ้า
มาสวมหัวใจ ให้คนบ้านเฮา